Do zmian wprowadzanych w regulaminie ZFŚS należy stosować te same zasady co do wprowadzenia regulaminu (por. wyr. SA w Gdańsku z 8 października 2009 r., I APa 21/09, LEX nr 563019).

 W tej sytuacji, i biorąc pod uwagę, że u relewantnego pracodawcy działa wiele związków zawodowych, należy zastosować art. 8 ust. 2 zd. I uZFŚS. Stanowi on, że  „Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych”. Z uwagi na wielość związków odesłanie kieruje do art. 30 ust. 5 u.z.z. Przepis ten dotyczy wielu rodzajów porozumień, ale tu zostanie przytoczony w treści ograniczonej do tego, co jest istotne w niniejszej sprawie. Przepis ten stanowi zatem, że „Jeżeli w sprawie ustalenia (…) regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, (…) organizacje związkowe albo organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 241^25a Kodeksu pracy nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie 30 dni, decyzje w tych sprawach podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk organizacji związkowych”.

W orzecznictwie sądowym wyjaśniono, że na gruncie art. 30 ust. 5 u.z.z. preferowane jest porozumienie wszystkich działających u pracodawcy organizacji związkowych, zaś jeżeli nie jest to możliwe – wystarczy porozumienie wszystkich organizacji reprezentatywnych. W tym ostatnim przypadku sprzeciw organizacji niereprezentatywnych przestaje mieć znaczenie. Tak wypowiedział się SN w wyroku z 8 września 2015 r., I PK 234/14 oraz w wyroku z 19 stycznia 2012 r., I PK 83/11.

W niniejszej sprawie aneks podpisały wszystkie organizacje reprezentatywne. Fakt, że zgodnie złożyły one swoje podpisy na jednym dokumencie sprawia też, że nie ma wątpliwości że jest to stanowisko wspólne. Natomiast organizacja która się sprzeciwiła nie jest reprezentatywna. W tej sytuacji jej sprzeciw nie blokuje wejścia aneksu w życie.

Należy zatem uznać, że aneks spełnia wymogi określone w art. 30 ust. 5 zd. I u.z.z. w zw. z art. 8 ust. 2 zd. I uZFŚS, z tym samym jest ważny i wiąże pracodawcę. Treść informacji przedstawionej pracownikom wydaje się być sprzeczna z treścią aneksu.